กระดูกสันหลัง..กรู

กวีประชาไท: กระดูกสันหลัง..กรู

Sun, 2016-05-01 21:46

Prim Red

๐ ฝันกรูตะกายฝัน__สูสิฟั่นละเลงเลือน

ซ้ำซ้ำแหละย้ำเสมือน__ล้างสมองจะต้องจำ

๐ สูงสุดที่สุดฟ้า__พสุธาธุลีต่ำ

เบื้องฟ้ากำหนดนำ__ผู้ต้อยเตี้ยก็เกลี่ยตีน-(เขา)

๐ เขาคืบคือเขาใหญ่__แพรกรากไพร่รึป่ายปีน

ทุรเทวา,ศีล-__ธรรมมิช่วยก็ม้วยมรณ์

๐ วังวนยังเวียนวก__โงผงกก็กดไว้

กรรมมากำชีพใคร__แค่ชนชั้น กรรม-มา-ชน

๐ หักแอกที่แบกบ่า__ทุกข์ถั่งข้ามามากล้น

กรูแกร่งกูคือคน__สันหลังชาติผงาดยืน

๐ กระดูกกูผุเกลี้ยง__กาย,ฝืน

ใจข่มทนหยัดยืน__อย่าล้ม

รอวันกระดูกขืน__กรูแกร่ง

ประกาศกู บ่ ก้ม__กราบใต้ตีนสู ฯ